Adətən məktəb illəri həmişə xoş xatirələrlə yada düşür. İlk dərs, ilk müəllim, ilk və son zəng, ilk sevgi, gələcək üçün qurulan xəyallar, həyatın ilk sınaqları və imtahanları, bütün bunlar yaddaşın pozulmayan yerinə əbədi həkk olunur. Zaman bizləri o illərdən uzaqlaşdırdıqca, məktəb xatirələri insana daha da doğmalaşır...

   Hamı kimi məktəb illəri, məktəb xatirələri mənim üçün də əzizdir.

38 illik zaman ayırırdı bizi. Bu həsrətə son qoymaq isə 2023-cü ilin avqust ayının 6- na təsadüf etdi.

48 il əvvəl valideynin əlindən tutub məktəbə gəldilər. Tanımadıqları uşaqlarla bir parta arxasında oturdular. Yazdılar, oxudular, öyrəndilər və beləcə, bir-birinə öyrəşdilər. Yaxşı oxuyanı da oldu, zəifi də. Dəcəli də, sakiti də.

Bir də baxdılar ki, illəri öz sözünü deyib: saçları ağarıb, üzlərində qırışlar əmələ gəlib, hətta nənə-baba olublar… Bu gün isə bəziləri  yaddaşlarındakı ötən anları aradılar.

   Çöhrələrində hədsiz sevinc vardı. Əzizini tapmış adam kimi sevinclərinin səsini hamıya eşitdirmək istəyirdilər. Uzun illər öncə bir sinifdə doğmalaşan, nə az, nə də çox düz 38 ildən sonra görüşmək fürsəti qazanan bu insanları kənardan izləmək ayrı bir zövq verirdi.

   Sinif yoldaşlarımın 38 ildən sonra bir araya gəlməsi, sanki bir bayram əhval-ruhiyyəsi yaratmışdı. Həmin gün, Nüşabə müəllimənin ad gününə təsadüf etdi. Uzun müddət üzünü görmədiyim sinif yoldaşlarımı Fəridə xanımı, Nüşabə müəlliməni, Zeynəb xanımı, Mədinə xanımı, Mahirə xanımı, Fərhad Əhmədov, Miqdar Mirzəyev, Əflatun Qədirov, İlqar Kərimov, Taleh Musayev, Vidadi Yasınov və Mərdan Fəsadovu bir araya toplaya bildim.Uşaqlıq xatırələrimizi, məktəb illərimizi xatırlayıb, o illərin səmimi söhbətlərini etdik.Bu görüşü təşkil etdiyimə görə,özümü xoşbəxt sanıram.

   Həmin gün məzunlar bu dünyanın dərdindən, kədərindən bir qədər uzaqlaşıb uşaqlaşdılar, həm də ömür yollarına nəzər salıb xeyli kamilləşdilər. Uşaqlıq, gənclik illərini yada saldıqca kövrəldilər. Bu düşüncələr arasında həyatlarını kino lenti kimi gözdən keçirdilər. Bir daha əmin oldular ki, insanı yaşadan bir-birinə olan hörmət və sevgidir. Uzun ömür sürüb xoşbəxt yaşayanlar ancaq hörmət və sevgi hissi ilə yaşayanlardır.

   Xatirələrin şirini və acısı olur. Elə xatirə var ki, onu yada salmaqdan qorxursan. Bilirsən ki, onu xatırlamaqla gün ərzində əhvalın pozulacaq. Eləsi də var, onunla yaşayırsan, yaddaşından getməsinə izn vermirsən və illər ötüb-keçsə də, həmin xatirələr sənə təsəlli olur. 

Necə ki Sergey Yesenin deyirdi:

“Bütün ayrılıqlar, yeni görüşlər vəd edir”. 

 Müəllif; Namiq Məmmədli.